Η παρούσα πρόταση προσεγγίζει την εκπαίδευση ως τη κίνηση προς την αιωρούμενη κατασκευή, προς τη «γνώση», ή ακόμη ως ανάβαση προς το φώς. Σκοπός είναι η βιωματική εμπειρία της γνώσης που «αιωρείται». Αυτό, κατά τον σχεδιασμό, μεταφράζεται με μία σαφή χειρονομία μιας πλατφόρμας «γνώσης» που αιωρείται πάνω από το έδαφος. 

Ένα σχολείο, ικανό να φιλοξενήσει αυτό το είδος της γνώσης είναι μια πορώδης υποδομή ικανή να «αναπνέει».  Μια σειρά από χωρικές και ευάερες διατυπώσεις ορίζουν το σχεδιασμό του σχολικού κελύφους και εγκαθιστούν μια νέα σχέση εδάφους - κενού. Δημιουργείται ένα διάτρητο τοπίο μεταξύ «Ουρανού και Γης», μια διαδοχή υλικών και άυλων γεγονότων.


Ομάδα μελέτης
Αρχιτέκτονες: Βασίλης Καραμάλης, Σπύρος Παπαδόπουλος
Συνεργάτες: Φ. Κανελλοπούλου, Α. Μαλακασιώτη, Κ. Γεωργίου, Ε. Ζούζουλα, Μ. Φλέσσα, Χ. Ιωάννου
Ενεργειακός Σχεδιασμός: Α. Τσαγκρασούλης
Η/Μ Σχεδιασμός: Γεωργακόπουλος - Ασημάκης
Στατικά: Κ. Λίοντος